*آفتابی شدن:

اولین اتومبیل را چه کسی ساخت؟ تعيين قطعي اين موضوع كه اولين بار چه كسي ماشين بنزيني را ساخت، مشكل است. ولي تا آنجائي كه مي دانيم شخصي آلماني به نام «گوتليب ديملر» اولين اتومبيل بنزيني را در سال 1887 ساخت. در همان سال، دو نفر فرانسوي يك «كلاچ» و يك «گيربكس» را به ثبت رساندند، كه پايه گذاري نوعي كلاچ و گيربكس بود كه هم اكنون در بيشتر اتومبيل هاي انگليس به كار مي رود.امروزه،البته بعضي از اتومبيل هاي انگليسي دنده ي اتوماتيك دارند كه اين كيفيت در اتومبيل هاي آمريكائي رايج تر است. يكي از بزرگ ترين پيش قدمان انگليسي در راه تكامل اتومبيل، شخصي به نام «لانچستر». بود كه اولين اتومبيلش را در سال 1895 به بازار عرضه كرد. دو بدعت تازه در اتومبيل ساخت آقاي لانچستر با يك ديگر تركيب شده بود، يكي تايرهاي بادي و ديگر چرخ هاي پره دار. بعد از اين تاريخ اقداماتي كه در راه تكامل اين وسيله نقليه انجام گرفت بيشتر در جهت سريعتر شدن حركت آن بود. البته ايجاد علاقه مندي در سرمايه گذاران و ترغيب آنان براي توليد اين وسيله نقليه نوظهور خيلي مشكل بود. تا اين كه يك مخترع جوان آمريكائي به نام «هنري فورد» اتوموبيلي طرح ريزي كرد كه با قيمتي مردم پسند عرضه شد. اتومبيل سواري در آن روزگارها، يعني موقعي كه اتومبيل يك چيز كاملاً نو و جديد بود از امتيازات خاص طبقه ثروتمند محسوب مي شد. بنابراين آزمايش فورد جوان خيلي موفقيت آميز شد، و اين پيشقدمي او در حقيقت باعث تأسيس بسياري از كارخانه هاي بزرگ اتومبيل سازي در دنيا گرديد. طرح ماشين فورد نه تنها باعث شد اتومبيل با بهاي نسبتاً ارزان تري عرضه گردد. بلكه باعث شد ماشين هاي معتبري هم در سراسر دنيا در دسترس مردم قرار گيرد. فورد معتقد بود كه دو اصل در صنعت اتومبيل بسيار مهم است اولي استاندارد كردن و دومي توليد انبوه است.

سفره خالی

یاد دارم در غروبی سرد سرد
می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد
داد می زد "کهنه قالی می خرم
کاسه و ظرف سفالی می خرم
دست دوم جنس عالی می خرم
گر نداری کوزه خالی می خرم

اشک در چشمان بابا حلقه بست
عاقبت آهی کشید ، بغضش شکست
اول ماه است ؛ نان در سفره نیست
ای خدا شکرت ولی این زندگیست ؟
بوی نان تازه هوشش برده بود
اتـفاقا مــادرم هم روزه بود

صورتش دیدم که لک برداشته
دست خوش رنگش ترک برداشته
سوختم دیدم که بابا پیر بود
بدتر از آن ، خواهرم دلگیر بود
مشکل ما درد نان تنها نبود
شاید آن لحظه خدا با ما نبود

باز آواز درشت دوره گرد
رشته ی اندیشه ام را پاره کرد
"دوره گردم کهنه قالی می خرم
دست دوم جنس عالی می خرم
کاسه و ظرف سفالی میخرم
گر نداری کوزه خالی می خرم "

خواهرم بی روسری بیرون دوید
گفت آقا ! سفره خالی می خرید ؟ . . .

 محمدرضا یعقوبی

تبلور‌ علم ‌در‌ ذرات‌ نانو: در نيم قرن گذشته شاهد حضور حدود 5 فناوري عمده بوديم، كه باعث پيشرفت‌هاي عظيم اقتصادي در كشورهاي سرمايه‌گذار و ايجاد فاصله شديد بين كشورهاي جهان شد. در اين ميان علم و فناوري نانو توانايي به دست گرفتن كنترل ماده در ابعاد نانومتري (مولكولي) و بهره‌برداري از خواص و پديده‌هاي اين بعد در مواد، ابزارها و سيستم‌هاي نوين است. از فناوري نانو به عنوان رنسانس فناوري و روان‌كننده جريان سرمايه‌گذاري ياد مي‌شود. ورود محصولات متكي بر اين فناوري جهشي عظيم در رفاه و كيفيت زندگي و توانايي‌هاي دفاعي و زيست‌محيطي به همراه خواهد داشت و موجب بروز جابه‌جايي‌هاي بزرگ اقتصادي خواهد شد. هم‌اكنون بخش‌هاي دولتي و خصوصي كشورهاي مختلف جهان شامل ژاپن، آمريكا، اتحاديه اروپا، چين، هند، تايوان، كره‌جنوبي، استراليا و روسيه در رقابتي تنگاتنگ بر سر كسب پيشتازي جهاني در لااقل يك حوزه از اين فناوري به سر مي‌برند و روي هم رفته حدود 30 كشور دنيا در زمينه فناوري نانو داراي برنامه ملي يا در حال تدوين آن هستند و طي 5 سال گذشته بودجه تحقيق و توسعه در امر فناوري نانو را به 5/3 برابر افزايش داده‌اند. كشورهاي ژاپن و آمريكا نيز فناوري نانو را اولين اولويت كشور خود در زمينه فناوري اعلام كرده‌اند. نانوتكنولوژي در واقع مطالعه ذرات در مقياس اتمي براي كنترل آنهاست. هدف اصلي اكثر تحقيقات نانوتكنولوژي شكل‌دهي تركيبات جديد يا ايجاد تغييراتي در مواد موجود است. نانوتكنولوژي در الكترونيك، زيست‌شناسي، ژنتيك، هوانوردي و حتي در مطالعات انرژي به كار برده مي‌شود. به طوركلي بيشترين كار علمي روي ايجاد تغييراتي در مواد شيميايي يا نقشه‌برداري از تركيبات زيستي، مانندDNA  و سلول‌هاي سرطاني است. بعضي از اولين محصولات تجاري، بهبود توليدات شيميايي كنوني يا روش‌هاي پزشكي است. تحول در عرصه ورود به فضا: از سرآغاز عصر فضا در نيم قرن گذشته، موضوع حمل بار سوخت موشك‌ها به مدار يا خارج از مدار زمين، در پرواز‌هاي فضايي مساله بزرگي بوده است. اما در حال حاضر پژوهش پيرامون دو تكنيك كه استفاده از نانوتكنولوژي را متحول مي‌كند، هرچند به كارگيري آن موكول به آينده شده، نويدبخش حل اين مشكل است. در نگاه اول، مفهوم يك آسانسور فضايي بيشتر از علم، به علم تخيلي شباهت دارد؛ وسيله‌اي كه قادر است عملا بار سوخت فضاپيما را از طريق كابلي كه از سطح زمين تا ماهواره‌اي در جو امتداد دارد، بالا ببرد. موانع فني در ساخت چنين آسانسور فضايي‌اي موانع كوچكي نيستند و مهم‌ترين آنها ساختن يك كابل بسيار قوي با چنين طول و استحكام است. امكان دارد نانوتكنولوژي راه‌حل عملي ساختن اين طرح باشد. براي ساختن اين كابل، پژوهشگران مشغول تحقيق در مورد امكان استفاده از لوله‌هاي نانو از جنس كربن هستند.